In 1921 stond Titus ook aan de wieg van de Osse bibliotheek. In de jaren dat hij in onze regio woonde en werkte, zag hij dat de meeste mensen laagopgeleid waren en weinig middelen hadden om zich ook na het verlaten van de school te informeren en ontwikkelen. Scholing die nodig was voor een menswaardig bestaan, maar ook voor een steeds ingewikkelder wordende samenleving.

Door middel van de nieuwe leeszaal werden mensen verleid zich hun hele leven te blijven ontwikkelen. Iets wat de bibliotheek van nu nog steeds wil doen. Volksverheffing noemde Titus Brandsma dat met een mooi woord. In zijn tijd waren boeken een schaars goed en alleen bereikbaar voor een kleine groep. De leeszaal bracht daar verandering in.

In 1923 vertrok Titus Brandsma naar Nijmegen waar hij hoogleraar werd aan de universiteit. Daar was hij werkzaam toen in 1940 de
Tweede Wereldoorlog ook Nederland bereikte. Al in een vroeg stadium waarschuwde hij voor de gevaren van het nationaal-socialisme. Iets waar de Duitse bezetter lucht van kreeg. In januari 1942 werd hij gearresteerd en uiteindelijk overgebracht naar concentratiekamp Dachau. Daar werd hij in juli van dat jaar vermoord. Titus Brandsma was toen 61 jaar oud.